من کی بودم کی شدم

آدم مهربون و ساده بودم

آدمی که خانوادش از خودش ساده تر بودن

آدمی که در عین این سادگی میخواست آدم خوبی هم باشه خبببب

خب برو تا تهش اون سرنوشت فرضی که اومد توی ذهنت آاااره واسه منم پیش اومد

به همه توجه میکردم کمک میکردمو نمیذاشتم حس بدی ب خودشون پیدا کنن

اما حالا....نه نترس آدم بدی نشدم سنگدل و این چیزا هم نیستم 

فقط دیگه واینمیسم طرف از چشمم بیفته کلا راه  نمیدمش  

همه چیز کاملا سردو غریبه وار با هرکسی کمک مهربونی و هرچیز دیگه پشت ماسکی از یخ 

آخه میدونی قبلا اوضاع یه کم سخت که میشد کلا حوصله کسیو ک نداشتم گل به خودی میزدم خودمو از اون محیط دور میکردم  حالا میبینم لزومی نداره میشه موندو سرد شد اونقور سرد تا تا مغز استخون کسایی که بیخودی به طمع چیزی دور آدم میگردن سرما نفوذ کنه...من این سرمارو اول هر سلامی از اونا حس میکنم  .چیزی که عوض داره گله نداره